Η Γιόγκα, είναι μία φυσική, νοητική και ψυχική πρακτική ή μαθητεία που προέρχεται από την Ινδία. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία σχολών, πρακτικών και στόχων στον Ινδουισμό, Βουδισμό (ιδιαίτερα στον Βαζραγιάνα Βουδισμό) και τον Ζαϊνισμό. Οι γνωστότερες μορφές της στον δυτικό πολιτισμό είναι η Χάθα γιόγκα και η Ράτζα γιόγκα.
Η προέλευση της γιόγκα αναφέρεται στις Προβεδικές ινδικές παραδόσεις, ωστόσο το πιθανότερο είναι ότι αναπτύχθηκαν περί τον 6ο και 5ο ΠΚΕ αιώνα στην αρχαία Ινδία, από τα κινήματα σανιάσα και σραμάνα. Η χρονολόγηση των προωιμότερων κειμένων που περιγράφουν τις πρακτικές της Γιόγκα είναι ασαφής και ποικίλλει από τις ινδουιστικές Ουπανισάντ έως τον βουδιστικό κανόνα Πάλι, πιθανώς του τρίτου αι. ΠΚΕ ή μεταγενέστερα. Οι Γιόγκα Σούτρα του Πατάντζαλι χρονολογούνται στο πρώτο ήμισυ της πρώτης χιλιετίας ΚΕ αλλά κέρδισαν σημαντική θέση στη Δύση μόλις στον 20ό αιώνα. Κείμενα της χάθα γιόγκα εμφανίστηκαν περί τον 11ο αιώνα, με ρίζες στην Τάντρα.
Οι γκουρού της γιόγκα από την Ινδία εισήγαγαν αργότερα την γιόγκα στη δύση ακολουθώντας την επιτυχία του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα που έφερε τη γιόγκα στη Δύση το 1920 και είναι ευρέως γνωστός ως “Ο Πατέρας της Γιόγκα στη Δύση”. Στη δεκαετία 1980 η γιόγκα έγινε δημοφιλής ως σύστημα εναλλακτικής ιατρικής και φυσικής άσκησης στον δυτικό κόσμο. Όμως η Γιόγκα στις ινδικές παραδόσεις είναι κάτι περισσότερο από φυσική άσκηση, καθώς διαθιέτει ένας διαλογιστικό και πνευματικό πυρήνα. Μία από τις μείζονες έξι ορθόδοξες σχολές του Ινδουϊσμού ονομάζεται Γιόγκα, με τη δική της επιστημολογία και μεταφυσική, και η οποία συνδέεται στενά με την ινδουιστική φιλοσοφία Σαμκύα. Καθιερώθηκε, το 2014, με την επίσημη συγκατάθεση των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), η πρώτη στην ιστορία Παγκόσμια Ημέρα της Γιόγκα, την οποία πρότεινε πρώτος ο Πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι, που θα γιορτάζεται στις 21 Ιουνίου κάθε χρόνο.
Στην προσπάθεια καθορισμού της αποτελεσματικότητας της γιόγκα έγιναν πολλές μελέτες για τη χρήση της συμπληρωματικά στη θεραπεία του καρκίνου, της σχιζοφρένειας, του άσθματος και των καρδιακών ασθενειών. Τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών είναι ανάμεικτα και ασαφή. Ειδικότερα οι μελέτες για τον καρκίνο δεν προτείνουν σαφή και ενίοτε καμία αποτελεσματικότητα. Σε άλλες περιπτώσεις αναφέρεται ότι η γιόγκα μπορεί να μειώσει τους παράγοντες κινδύνου και να ενισχύσει τον ασθενή στην ψυχολογική διαδικασία επούλωση.

Η Γιόγκα δε βοηθάει μόνο να βελτιώσει κάποιος τη σωματική του κατάσταση, αλλά περιέχει και άλλα πλεονεκτήματα και οφέλη που ούτε καν κάποιος τα φαντάζεται. Μερικά από αυτά είναι η αυξημένη ευλιγισία των μυών και της σπονδυλικής στήλης που εξασφαλίζει τη νεότητα του σώματος και κρατάει μακριά ασθένειες όπως η οστεοαρθρίτιδα, η καλύτερη ισορροπία και στάση του σώματος, η μείωση του άγχους μέσω του διαλογισμού και της αποκέντρωσης, η βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος που οδηγεί σε υγεία, ευεξία και ενέργεια, καθώς και η μείωση περιττού βάρους, βελτιώνοντας ταυτόχρονα και το μεταβολισμό.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό, ότι η Γιόγκα είναι μια μορφή άσκησης που δεν εστιάζει μόνο στην φυσική κατάσταση, αλλά και στο πνεύμα. Η αίσθηση που αποκτά ο ασκούμενος σωματικά και ψυχικά ύστερα από ένα μάθημα Γιόγκα είναι μοναδική. Τα οφέλη είναι πολλαπλά και τον βοηθούν να απολαύσει μία ποιοτικότερη ζωή στην καθημερινότητα του, αποβάλλοντας όλα τα αρνητικά συναισθήματα που μπορεί να τον ταλαιπωρούν.
Κάποιος ο οποίος μόλις έχει ξεκινήσει την άσκηση της Γιόγκα, δεν μπορεί να δει αισθητά αποτελέσματα από το πρώτο κιόλας μάθημα. Όπως και τα περισσότερα πράγματα που σε κάνουν καλύτερο, έτσι και η Γιόγκα απαιτεί αρκετή αφιέρωση χρόνου και προσπάθεια, προκειμένου να φτάσει κάποιος σε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Ο βαθμός άσκησης της πρέπει να γίνεται σταδιακά, ώστε να αποφευχθούν τυχόν τραυματισμοί. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να βρει ο ασκούμενος έναν δάσκαλο που να τον εμπνέει, έτσι ώστε να δημιουργείται χημεία μεταξύ μαθητή και δασκάλου και να μπορεί να βγαίνει ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Τέλος, εάν αναρωτιέστε σε ποια κατηγορία ή ηλικία ανθρώπων αναφέρεται κυρίως η Γιόγκα, δεν υπάρχει συγκεκριμένη. Όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως ηλικίας και φυσικής κατάστασης, μπορούν να την εξασκήσουν. Αποτελεί αντίδοτο για πολλά προβλήματα και όσοι την ξεκινάνε, μετά γίνεται για αυτούς τρόπος ζωής.